Sinterklaas is weer in het land, Sint Jan komt er aan en ook het Kerstkindje ligt voor de deur, dus genoeg om naar uit te kijken. Zelfs onze loge is in verwachting, al voor de derde keer. De eerste keer in 1979 ging het mis, in 1984 werd het een dochter (Azuren Gewelf) en nu 2014 wordt er weer een dochter verwacht. Nog even en De Friesche Trouw raakt uitgeput daar Bij de Put. Aangezien er een lange incubatietijd [vergeef me de foute term, maar ik vond deze aanvaardbaar en mijn bedoeling duidelijk weergeven] aan een bevalling voorafgaat, hoeven we ons over het kind (let op: altijd een meisje bij de mannenclub) nog geen zorgen te maken en zeker niet over de moeder die tegen de klippen op groeit.

Nou gaan bevallingen altijd met enige pijn gepaard. Zowel voor moeder als kind.

Ik heb me eens door een geleerde heer laten vertellen dat naarmate het kind meer pijn ondergaat, het er uiteindelijk sterker uit te voorschijn komt. M.a.w.: De pijngrens van een mens wordt bij zijn geboorte vastgelegd en is evenredig aan de geleden geboortepijn.

 Dat ik me hier meer om het kind bekommer dan om de moeder komt door de veerkrachtige moeder die er tot op heden sterker na de bevalling is uit gekomen, dat lukt ook dit maal weer. Meer zorgen dus om de dochter want het riekt naar een simpele bevalling. Zonder moeite en pijn geen sterke dochter, dus…. Trek uw conclusie! 

 Vrijdag 5 december hebben we een bouwstukjes surpriseavond. Ben benieuwd. Kan helaas zelf niets bijdragen aan dit festijn. Het weinige kruit dat ik heb verschiet ik in ongelezen columns: de volgende gaat over St. Jan(nen).

 De Pietendiscussie hoeft ook geen uitbreiding, die is allang verzand en op de klippen beland! Kortom: Als ik ondanks geen bijdrage toch mag komen ben ik vol blijde verwachting.

Broeder Adrianus