Het ligt voor de hand dat deze column gaat over de 45e president van de VS, maar wat heb ik nog toe te voegen aan de terechte kritiek op dit narcistisch onmens? Er is inderdaad – en niet alleen in de VS – behoefte aan weldenkende, met andere rekening houdende mensen.

Nu waren van oudsher vele presidenten van de VS vrijmetselaar. Bij Trump hoef je je  niet af te vragen of hij een broeder is; hij doet zelfs geen poging een broeder voor de burgers van de VS te zijn. Als ze niet bijdragen aan zijn glorie of vergroting van zijn kapitaal, laat hij ze liever stikken, al dan niet na waterboarding. Onmenselijk!

Daarom: Al grasduinend in mijn oude papieren en aantekeningen kwam ik een tekst van de – totaal vergeten – dichter Coen Poort tegen. Toentertijd (het was in de kruisrakettentijd) uitgevoerd door leerlingen van mijn toenmalige school in het kader van  het Totaaltheater. Deze tekst zegt meer dan ik kan bedenken en op de verziekingen (dit is geen verschrijving) kom ik volgende maand terug:

Mensen gevraagd:

Mensen gevraagd , om de vrede te leren

Waar geweld door de eeuwen model heeft gestaan

Mensen gevraagd, die de wegen markeren

Waarop alles wat leven heeft verder kan gaan.

 

Mensen gevraagd, om de noodklok te luiden

En om tegen de waanzin de straat op te gaan.

Mensen gevraagd, om de tekens te duiden

Die alleen nog moedwillig zijn mis te verstaan.

 

Mensen gevraagd, om hun nek uit te steken

Voor een andere tijd en een nieuwe moraal.

Mensen om ijzer met handen te breken

Ook al lijkt het ondoenlijk en paradoxaal.

 

Mensen gevraagd, om hun stem te verheffen

Verontrust door een wapen dat niemand ontziet

Mensen die helder de waarheid beseffen

Dat wie mikt op een ander zichzelf ook beschiet

 

Mensen gevraagd, die in naam van de vrede

Voor behoud van de aarde en al wat daar leeft,

Wapens het liefst tot een ploeg willen smeden

Voor de oogst die aan allen weer overvloed geeft.

 

Mensen gevraagd, er worden mensen gevraagd

Dringend mensen gevraagd

Mensen temidden van mensen gevraagd.

………………………………..

 

Hier past slechts zwijgen, dit gedicht is nog immer actueel!

 

Broeder Adrianus