Deze titel is niet alleen de naam van een bekende Nederlandstalige Rotterdamse hip-hopband, maar veeleer het antwoord dat broeder Voorbereider geeft in het gezellenrituaal op de vraag van de Achtbare Meester: “Wat brengt hij met zich?”
Het logische antwoord is dan de titel van deze column. Maar wat is nu broederliefde? Ik moest denken aan mijn begin december jl. overleden broer. Brachten wij broederliefde bij elkaar te weeg? En hoe uitte zich dat?
Moeilijk. Mijn broer was ruim zes jaar ouder dan ik en na zijn pubertijd ben ik hem uit het oog verloren, hij ging zijns weegs, ik de mijne (iets later). Tot wij beiden in Friesland kwamen te wonen en we weer contact zochten. Mijn grote broer, in alles mijn tegenpool, was thuis zeer gezeglijk en het zorgenkindje, dat was op zich erg genoeg, altijd ziek en bij voortduring in een ziekenhuis. Enfin: we bezochten elkaar wederzijds en hij ging op mijn aanraden ook in de boeken werken. Op verjaardagen en andere feestdagen kwamen we bij elkaar of als het zakelijk nodig was. We gingen prettig en vriendschappelijk met elkaar om. Hij moest niets van vrijmetselarij weten en ik weinig van zijn geloof. We respecteerden elkaar en uitten onze gevoelens voor elkaar niet of nauwelijks. De laatste weken van zijn leven veranderde dat gevoel en kwam de liefde boven al het andere was vergeten en niet belangrijk meer. Was dat broederliefde?
Terug naar de loge, naar mijn broeders, die ik respecteer. Ik heb ze niet gekozen, evenmin als mijn natuurlijke broer. Ik moet dus met de mij opgedrongen –denk aan: “desnoods gelastende”personen liefdevol, als broeder, omgaan. Dat is moeilijk, want geen enkele broeder is zoals ik ben of zou willen zijn. Moeilijk is mogelijkheden onderzoeken en zoeken naar oplossingen. Broederliefde is meer dan respect hebben voor andersdenkenden, het is elkaar aanvaarden zoals we zijn. Gelukkig kunnen wij elke week oefenen, daarom is het zo belangrijk om wekelijks aanwezig te zijn, dat versterkt het wederzijds begrip en geeft vastigheid.
Dus broederliefde uit zich in het onbaatzuchtig je tijd en aandacht schenken aan je broeders. Er zijn broeders die daar bijna wekelijks helemaal voor uit Meppel en Amsterdam komen. Ik moet er niet aan denken: in het donker, bij nacht en ontij, door weer en wind dat hele stuk rijden. Ik heb al moeite om in de avonduren de afstand Dokkum/Leeuwarden af te leggen, dat komt mede door het klimmen der jaren, je wordt onzekerder en daardoor gelukkig ook voorzichtiger. Laatst verreed ik mij nog in de mist.
Het zou een uitkomst zijn als de loge in de middag bijeen kwam of op zater- en/of zondag in de loop van de ochtend tot in de middag met tussendoor een stevig maal. Een betaalbare taxidienst zou ook al uitkomst bieden, of vaker met elkaar meerijden. Vergeet ik de nog arbeidzame broeders? Nee. Ik dacht aan een utopie in het kader van dat liefde van twee kanten moet komen. Broederliefde is samen denken en werken aan oplossingen voor problemen die niet allen van ons aangaan. Jezelf wegcijferen gericht zijn op je broeders bij nacht en ontij. Je geeft en ontvangt dan de hoogste prijs: Broederliefde.
Broeder Adrianus