De koffieochtend, die wel wat meer attentie verwacht had, was desondanks geslaagd. Een zonovergoten terras nabij het water, Degenen die er waren hadden het naar hun zin. We hopen dat zij die er niet waren het eveneens naar hun zin hebben gehad.

Over de veldloge kan ik kort zijn. Op het moment dat ik dit schrijf moet die nog komen. Maar, mijn broeders kennende zal deze niets anders als resultaat hebben, maar nu incluis de nieuwe Voorzittend Meester, zodat Gedeputeerd zich eindelijk ontspannen terug kan trekken. Alle begin is moeilijk, zeker was dat het voorbije jaar het geval, laten we daar maar niet meer op terugkomen maar vooruitblikken met: nieuw en jong bloed in het presidium. Dat houdt in dat ze nog veel moeten leren, moeten groeien in hun rol.

Er zal nog wel eens wat mis gaan, maar daar hebben we de troffel voor! Als wij het beter kunnen, waarom hebben we ons dan niet aangeboden? We wachten liever tot we gevraagd worden? Dan komt niets tot stand. Het wordt dus geven en nemen. Nemen betekent hier: voor lief nemen, kunnen verdragen van een ander. Niet mokken en morren, maar het water over Gods akker laten gaan, het van je kouwe kleren af laten glijden. Nee, niet onverschillig laten, maar juist betrokken blijven, je mening blijven ventileren. Broederschap is de minste kunnen zijn, accepteren dat het wel eens anders kan gaan dan jij
wenselijk acht. De jonge broeders die we hebben moeten aan de bak, klaar staan aan de kant om de klappen op te vangen en de stokjes zonder mankeren over te nemen, desnoods met meer opstaan dan vallen. Een goeie preek, leerde ik eens duurt hooguit een kwartier, daarna verslapt de spanningsboog, dus stop ik hier met preken.

Broeder Adrianus