Traditioneel wensen de mensen elkaar deze maand het allerbeste. Ook ik ben daar geen uitzondering op!

Maar verderop over mijn wensen:, gelet op mijn Kerstcolumn is deze ‘Vrede op aarde’ aarzelend op gang gekomen in Syrië, maar elders in de wereld zijn de brandhaarden nog steeds aanwezig, soms met een flakkerend vlammetje van hoop.

Wat wensen mensen elkaar? Om dat te inventariseren heb ik de nieuwjaarsadvertenties in de reeds verschenen Dorpsbode van 1 januari van Schiermonnikoog geanalyseerd.

Van de 42 onderzochte advertenties heeft ruim 30% de wens: “gelukkig en gezond.” De overige wensen  zijn variabel: enkele verschillende wensen voor 2017: “wijs en vredevol”; “groen”(2 x); ”ontspannen”; “muzikaal”; “inspirerend”; “schilderachtig”; “spetterend”en “loeigoed”.

Deze wensuitdrukkingen die veel over de wenser zeggen, worden afgewisseld met o.a. “heel veel wel en weinig wee” en  simpele als: “alle goeds” en “voorspoedig”. Natuurlijk ontbreekt de Friese wens: “folle lok en seine” of “folle heil en segen” niet, evenals de enkele wens in de eilander taal. Kortom: ik kom maar 1 x het woord ‘vrede’ tegen en toch is dat mijns inziens  de basis voor een leefbare wereld.

Wordt vrede niet genoeg nagestreefd? Of is het eiland al vredevol en vredelievend genoeg van zichzelf? Ooit was het eiland verkozen tot ‘het mooiste plekje van Nederland’.

Hoe die vrede te bewerkstelligen? Bidden is niet genoeg: het ‘dona nobis pacem’ te afwachtend. We moeten streven naar één wereldtaal en één wereldreligie, dan gaan we op de goede weg. Vóór de torenbouw van  Babel was het pais en vree tussen de volkeren (Nadere bestudering van de Bijbel doet echter anders vermoeden) . De spraakverwarring bracht verdeeldheid. Maar welke wereldtaal? Engels ligt voor de westerse mens voor de hand, hoewel de Fransen zich zullen verzetten. Spaans ligt ook voor de hand, Chinees valt als te ingewikkeld (voor ons) af.

Dan maar een nieuwe taal bedenken? Is al gebeurd: Esperanto. De niet-vrijmetselaar Zamenhoff stond aan de wieg van deze taal, die helaas een wiegendood is gestorven. Slechts een handjevol Oost-Europeanen zag er heil in. Maar de constructie van die éne taal moet lukken.

De kwestie van de wereldreligie ligt ingewikkelder. Hoewel bijna iedereen beweert dat er maar één God is, zal eenieder toch een andere God voor ogen hebben. Dat is het hem juist.

Conclusie: één wereldreligie zal nooit lukken, dat wetende zullen we iedereen in zijn of haar waarde moeten laten en accepteren en tolereren dat ieder op zijn wijze zijn God al dan niet dient: ‘Vrijheid van Godsdienst’, het klinkt zo simpel, maar het is de enige weg naar Vrede.

Ik wens u allen een ‘wijs en vredevol’ 2017.

Broeder Adrianus