De koffieochtend is weer voorbij, We hebben weer even informeel aan elkaar kunnen ruiken en hebben de smaak weer te pakken. Nog even en we ervaren elkaar weer iedere vrijdagavond in de loge. Bijna twee jaar hebben we stil gelegen, nauwelijks bewogen, maar we waren niet de werkeloze toezichthouders of bij de pakken neerzittenden. We bleven de gehele Coronaperiode alert met aandacht voor onze medebroeders.

Ook ons 240-jarig bestaan is niet onopgemerkt voorbijgegaan. We kunnen dus weer vol goede moed aan de slag gaan, toch zal het even wennen voor ons zijn om weer in de tredmolen te lopen met bijna overal nieuwe gezichten.

Gelukkig is de mens een wendier, zodat we nauwelijks moeite zullen hebben met de nieuwe gezichten op de vertrouwde plaatsen. Bedenkt dat niet alleen u maar alle functiebekleders moeten wennen en er zal de eerste tijd nog wel eens iets mis gaan, so what? Broeders onder elkaar! Het zal dus voor iedereen wennen worden maar met wat toegeeflijkheid en bovenal
broederliefde komt het gegarandeerd in orde.

Maar we blijven allemaal mensen en hebben dus de neiging ons niet zomaar neer te leggen bij elke verandering, zeker niet als we er van uit gaan dat niet elke verandering een verbetering is. Maar wacht af, geef ieder de kans op een feilloze invulling van zijn taak, dat kost tijd, neem die tijd en deze tijd zal leren dat alles uiteindelijk op z’n pootjes terecht komt.

Nieuw bestuur met bijbehorende officieren en officianten op u rust de taak de saamhorigheid binnen de loge in stand te houden. Het zal ook het komende werkjaar waarachtig wel gaan. Dit was een korte column, ik mis de uiteenzettingen over de door mij gelezen boeken , maar dat was uw wens, u mist ze dus niet. Ik had u graag bijgepraat over Multatuli en Vespassianus, Caligula en meer, het is voor mij ook wennen. Volgende keer meer!

Broeder Adrianus.