Mijn oudere broer (hij is nog steeds zes jaar ouder dan ik) en ik speelden vroeger vaak taalspelletjes. Geliefd was : met de letters van een bestaand woord, zoveel mogelijk goede Nederlandse woorden maken met uitzondering van: eigennamen en werkwoordsvormen (zoals: leve in zinnen als dat hij leve.). De spelregels waren heilig en het plezier navenant. Zo namen wij eens het woord eiland (een geliefd begrip in onze familie) onder de loep. De eerste twee woorden lagen voor de hand: ei en land. Nu had ik ooit ergens het woord elan opgevangen zonder de betekenis te weten.

Fout zei mijn broer dat is Frans. Ik pakte de dikke Van Dale erbij en vond het woord dat inderdaad oorspronkelijk Frans was, maar goed bruikbaar in het Nederlands. Ik won dat spelletje dan ook met ruim 30 woorden. Ik moest aan dit spelletje denken nu mijn broer zwaar ziek is. Als toegift: wie van u 32 of meer woorden vindt en stuurt naar atseedokkum@gmail .com, ontvangt een boekenprijs. Aan de slag!

Ik heb er voor de zekerheid de nieuwste Van Dale nog maar eens op opengeslagen: de betekenis is: de aandrift waarmee men te werk gaat; bezieldheid; vuur; enthousiasme. Dat vuur bracht mij in de realiteit terug, want ergens in mijn woning hangt de spreuk: wie vuur in zich draagt verwarmt de wereld. Zeer toepasselijk in deze tijd van energiecrisis.

Nog dichter bij huis, lees loge, was mijn volgende gedachte, hoe zit het met het elan (= vuur) van mijn broeders in de loge? Velen dragen enthousiast hun steentje bij, maar er zijn ook broeders die ik de laatste 14 jaar (mijn maçonnieke leeftijd) nog nooit in de loge heb gezien.

Ze zullen hun contributie wel bijdragen, maar van aandrift om te werk te gaan heb ik nog niets gezien, er zullen wel gegronde redenen voor zijn, dat is het niet, maar toch… Verder vuur in de loge? Mondjesmaat buiten de functionarissen. Als er gevraagd wordt een biotopische wadlooptocht te organiseren is het aanbod nihil, zodat de broeder van wie het idee kont, zelf aan de slag moet.

Waar is onze aandrift? Ons elan! Ooit nam ik de catechismus voor een nieuwe broeder waar, ik heb hem daarna ook nooit meer gezien, hij staat ook niet meer op de ledenlijst. Zijn we te slap voor elan? In vroeger tijden gingen we nog wel eens op excursie naar Griekenland, nu komen we hooguit tot Aurich.

Het zal niet meevallen deze column niet als kritiek op te vatten, maar deze is slechts bedoeld als: aandrift, we moeten meer uit onze zetels omhoog komen, anders sterven we een gewisse dood. Laat het niet zover komen. Aanvaart het werk dat niet wacht, een moeilijke taak voor onze bestuurders, maar ze hebben elan.

Op de valreep nog even een persoonlijk succesje. Er kwam een broeder naar me toe die me zei: door jou ben ik Multatuli gaan lezen, sommige broeders hebben slechts een kleine aandrift nodig!

Broeder Adrianus